Toevalstreffer

Zo ben je bezig met een journalistieke reportage van de Dickens Dag Druten, zo zie je tóch even kans een fashion-plaat te maken. Tijdens mijn tochtje over de Hogestraat liep ik namelijk langs de Only for Men en kon het niet laten even snel een blik naar binnen te werpen. En daar stond hij. Met zijn baardje. En zijn bretels. Ik zwaaide, hij zwaaide terug. We hadden elkaar eerder kort ontmoet toen ik in deze winkel wat modieuze overhemden kocht. "Kom, dan ga ik jou even op de foto zetten", riep ik, "je ziet er weer fantastisch uit!". O ja, goed hoor.

Buiten, voor de winkel maakte ik snel deze foto en we raakten aan de praat. Wat blijkt!? Als ik hem vertel dat ik die middag nog naar Boxmeer moet, blijkt dat hij daar is opgegroeid. Er volgen wat blikken van herkenning en snel worden onze namen uitgewisseld en we slaan elkaar op de schouders. Het is Roy! ROY!!! Ik ken hem zo goed van vroeger. We hebben samen heel wat late uurtjes gezien in de discotheken van Brabant, waar we achter de vrouwen aangingen en biertjes dronken en schik maakten. ROY!!! Als we goed kijken zien we in elkaars ogen die jonge mannen van twintig jaar geleden weer terug. Wát een geweldige ontmoeting. Een echte toevalstreffer!

Koffie

We spraken af dat ik binnenkort weer eens binnen loop. We moeten snel weer bijpraten, onder het genot van een bakkie koffie. En zo heb ik een oude vriend weer gevonden. ROY!!! Hahaaa! Tot snel, kerel!