Vergeelde vrijdag nr. 22
Terug in de tijd. Een foto uit het archief. Een herinnering op het netvlies. Op 'Vergeelde Vrijdag' komt een oude foto weer tot leven.
In dit geval "Complimentje".
Dit is niet goed, dat deugt niet, klaag, klaag. Ken je die mensen? Je knikt en leeft met ze mee. Het is allemaal vervelend en niemand ziet hoe erg wel niet. Dat ze dat niet snappen, hè? Ze zouden het zus of zo moeten doen. Dan was alles opgelost. Maar dat doen ze niet. Klaag, klaag. En je knikt nog een keer, op zoek naar een opening om het gesprek de positieve richting op te buigen. Ken je die mensen? Bij hen is het altijd herfst. Het gaat meestal ook niet zo goed met hun gezondheid....
Wat is het fijn dat er ook mensen in je omgeving zijn die alles wat zonniger inzien. Toegegeven, je hebt ook van de blije overdrijvers met een wat zweverig karakter, maar over het geheel genomen zijn dat wat prettigere mensen. Vind ik. Zij kijken naar wat er wel goed gaat en hoe je daar elementen uit kunt halen die te gebruiken zijn bij het oplossen van problemen. Bij hen is het altijd lente. Vaak houden ze van fruitsap met pitjes en eten ze vooral bruin brood, voor hun stoelgang...
Aandacht voor wat goed gaat.
Zelf krijg ik vooral energie wanneer ik positief benaderd word. Het motiveert mij wanneer ik van iemand hoor dat ik iets goed gedaan heb. Stiekum wil ik dat spoedig weer horen en doe dan extra mijn best!
In deze foto is dat mooi zichtbaar: veel aandacht voor wat goed gaat. Dit kind heeft van mij een compliment gehad en daarvoor een sticker ontvangen. Zij kijkt er met de loupe naar en is oprecht blij met dat kleine beetje extra aandacht. Er schijnt een zonnetje dat ook mij verwarmt.