Terug in de tijd. Een foto uit het archief. Een herinnering op het netvlies. Op 'Vergeelde Vrijdag' komt een oude foto weer tot leven.
In dit geval zijn het er twee:
Bij ons achter het huis loopt een sloot. En zo relaxen we heerlijk aan de waterkant, vooral tegen de avond wanneer de septemberzon begint te zakken. Terwijl de waterhoentjes voorbij zwemmen en hun kroost van voedsel voorzien, trekken wij een flesje wijn open en laten de oogleden zakken. Relax in Nature! Het is zomer. Onze oren worden gestreeld door de fluitende merel en het geklepper van de ooievaars die aan de overkant in een paal nestelen. De bijen zoemen van de ene naar de andere bloem, terwijl het ratelende staccato van de libellenvleugels me weer in het heden brengt. Ik doe één oog open en zie deze stoelen. Ze zijn van de buren...
Deze foto verraadt de naam van de paarse struik die de rechter border siert. Het is een struik die ons veel plezier biedt door het aanlokken van deze prachtige creaties van de natuur. Ooit als veelvraat geboren, heeft dit insect zich ontpopt tot beroepsverleider. Het enige wat gebeuren moet, is eten en voortplanten. Oud en lelijk worden is er niet bij. Dat wordt hen bespaard.
En zo kunnen foto's zijn: ze roepen herinneringen op. Of ze vertellen een verhaal. Heb jij ook zo'n foto? Met herinneringen? Of met een verhaal?
Let me know...