One man band

Het is flink doorwerken, daar aan de kop van de catwalk tijdens de "Fashion Show Spring Edition". Op uitnodiging van PURE Fashion & Lifestyle ben ik die ochtend naar Beneden Leeuwen gereden. De middenstand van het dorp heeft een modeshow georganiseerd waarin verschillende (mode-) winkels "acte de présence" geven. Pure Fashion wilde graag foto's van hun deel van de show, maar omdat ik er nu tóch ben, fotografeer ik door. Andere ondernemers zouden immers ook interesse kunnen hebben voor de foto's. Bovendien werd ik door een paar modellen benaderd voor foto's en ben ik de beroerdste niet.

In de warme zaal ben ik voortdurend in beweging; ik ben een "one man band" en fotografeer de poses bij de start en aan het einde van de catwalk en alles er tussenin. Er is geen assistent. Ik doe alles zelf. Ik ben "in the zone".

Fashion Film

Terwijl ik me in het zweet werk, probeer ik rekening te houden met het publiek achter me, maar..... loop zo'n dertig keer door het beeld van de cameraman die de show van Charlene Lingerie vastlegt. Op het moment dat ik hun filmpje online ontdek, stuur ik direct een mail en na wat speurwerk vind ik de bron. Ik wilde de beelden gebruiken om te laten zien hoe ik tijdens deze show aan het werk ben en ik krijg toestemming. Enkele weken later kan ik de beelden ophalen bij Charlene in de winkel en begin ik aan de montage. Om het verhaal zo puur mogelijk te houden, besluit ik alle foto's die ik gedurende het filmpje nam in de montage te brengen, dus ook de minder geslaagde platen. Het filmpje staat onderaan dit artikel.

Uitdaging op de fashion show

Belichting

Op een standaard, in een hoek van 45 graden ten opzichte van de catwalk, staat een SB-910 flitser met een doorschietparaplu. De flitser wordt aangestuurd door een Pixel King Pro TTL Radio Trigger. Deze communiceert tussen de camera en de flitser en regelt zelf hoeveel licht de flits moet krijgen. Dat betekent in deze zaal dat de flitser constant op maximaal vermogen flitst, tot de modellen dichterbij zijn gekomen. Zelfs bij een redelijk hoge ISO 800, redt de flitser het niet om de gehele rode loper voldoende te belichten. Ik kies daarom voor de 70-200 mm lens. Door in te zoomen, kan ik het beeld vullen en hoef ik in de nabewerking niet bij te snijden. Op deze manier blijft de ruis in de foto's beperkt, ondanks de hoge ISO en het bijtrekken van extra licht in de computer.

Compositie

Doordat de mannequins twee aan twee naar me toe lopen, passen ze op een gegeven moment niet meer geheel in beeld. Ik moet dan overschakelen op halftotalen en even later naar portretten. Daarbij maak ik een keuze welk model ik in beeld houd en welke (deels) uit het frame valt. Door snel tussen de twee modellen te wisselen is het mogelijk zowel halftotalen als portretten van beiden te maken. Omdat ik hierbij geen tijd heb voor scherpstellen én hercompositie, kies ik een scherpstelpunt dat "hoog in het midden" ligt. Daarbij accepteer ik het feit dat het andere model ook nog in het frame is wanneer ik afdruk. De compositie moet daardoor achteraf in de computer gemaakt worden. Dat is iets wat ik liever niet doe. Je levert immers pixels in. Aan de andere kant geldt: "The show must go on". Tijdens een live evenement maak je keuzes die je in een studio niet hoeft te maken.

Scherpstellen

Terwijl twee nieuwe modellen naar me toe lopen, stel ik scherp op de ogen van het linkermodel van de twee. Hiervoor kantel ik de camera in de portretstand (leve de battery grip!) en selecteer, zoals hierboven gezegd, een continuous focus-punt "hoog in het midden". Wanneer dit punt op de ogen ligt, kan ik afdrukken en komt ook haar lichaam in beeld. Vervolgens wil ik het model naar de rand van het beeld brengen (wat mooier is qua compositie) en selecteer snel een scherpstelpunt "hoog links", dat is mooier...... maar alleen voor het linkermodel! Het scherpstelpunt staat precies verkeerd voor het model dat aan de rechterkant loopt. En zo mis ik een shot. Een seconde later staat het scherpstelpunt weer "hoog in het midden" en heb ik haar alsnog in een halftotaal.

To 3D Focus, or not to?

Er vinden nog veel meer beslissingen plaats. De verhouding tussen de ogen en de rand van het beeld varieert bijvoorbeeld bij het in- en uitzoomen! Zo blijf je lekker bezig. De oplossing zou kunnen liggen in het scherpstellen met 3D tracking. Het focussysteem blijft dan gericht op de plek waarop het instelpunt lag toen je de sluiter half indrukte. Terwijl het model naar je toe loopt, blijven dan de ogen scherp terwijl je je compositie maakt. Tijdens dit deel van de show heb ik daar echter weinig gebruik van gemaakt, omdat het gewoonweg teveel tijd kost telkens mijn compositie te maken. Ik zou er dan niet aan toekomen beide modellen te fotograferen. Ze zijn, zoals je kunt zien in de video, vrij snel bij je terwijl ze onderweg veel aandacht hebben voor het publiek, en nauwelijks voor de camera. Logisch. Je ziet me dan ook regelmatig een vinger in de lucht steken om de aandacht te trekken.

Fashion video

Heb je zin om me te zien werken? Check dan de video waar ik in dit artikel over schrijf:

Credits:

Filmbeelden: Charlene Lingerie
Fotografie: Maik Jansen Fotografie
Muziek: AudioBlocks.com