Laat je inspireren.
Viewing entries in
Fine Art
Stilstaan met een kort beeldverhaal
Met deze beelden vertel ik een kort verhaal over het Nationaal Monument Kamp Vught: een plek waar we weer even stilstaan bij de verschrikking van onderdrukking. De foto's gaan vergezeld van een klein stukje tekst.
Voor meer informatie verwijs ik naar de website van NM Kamp Vught.
Als fotograaf wil je ook wel eens wat anders, trek je erop uit, ga je op zoek. Voor mij vormt de natuur regelmatig een inspiratiebron.
In dit artikel laat ik je het resultaat zien van mijn experiment aan de Broeksche Leigraaf, te Horssen. Wil je meer weten? Het staat je vrij je vragen te stellen. Dan geef ik zo goed mogelijk antwoord. Deal?
“Voor mij begint de kerstvakantie vandaag, maar ik rijd nog op zomerbanden. Het is eind december, maar buiten is het groen. Mijn neus en keel branden van de verkoudheid, maar buiten is het dertien graden! Er is zo ook geen lol aan, joh. Dit is toch geen winter? Ik wil sneeuw! Ik wil waar voor mijn griepverschijnselen! Ik wil winterse plaatjes.......”
Zo zag het er vandaag uit. Ik heb er een punt van gemaakt het winterlandschap vast te leggen op dezelfde plek waar ik vorige week een groene, door zon beschenen, weide aantrof.
Door: Maik Jansen
Maak gebruik van de onderstaande mogelijkheden om te liken, delen, plussen en te tweeten, of laat een berichtje achter. Thanks!
Hi Peeps,
Voor mij begint de kerstvakantie vandaag, maar ik rijd nog op zomerbanden. Het is eind december, maar buiten is het groen. Mijn neus en keel branden van de verkoudheid, maar buiten is het dertien graden! Er is zo ook geen lol aan, joh. Dit is toch geen winter? Ik wil sneeuw! Ik wil waar voor mijn griepverschijnselen! Ik wil winterse plaatjes.......
Christmas card at thirteen degrees Celsius. Exposure: 1/250 sec @ f/22 ISO 64 at 24 mm
Bij gebrek aan sneeuw en ijs nemen we maar genoegen met deze foto. Ik heb hem zojuist gemaakt. Het is negentien december..... I'm dreaming of a white Christmas.
Welk weer wens jij voor kerst? Winterweer? Of mag het zo blijven?
Door: Maik Jansen
Like it? Gebruike de buttons hieronder. Vind ik leuk!
Road to nowhere... Exposure: 1/160 sec. @ f/3,2 ISO 200 FL 24 mm
Wanneer ik uit het raam kijk, zie ik de lucht kleuren. Ik geef Natasja een kus, spring op de fiets, rijd het wijde landschap in en dan stap ik af.
De zon begint te zakken en omdat de bewolking gebroken is, kan hij het landschap van een warme gloed voorzien. Het is een beeld dat ons in tijd en ruimte bindt. Opa en oma zagen dezelfde zon zakken. En hun opa's en oma's ook. Wat voelden zij wanneer zij even stil stonden en het landschap in het late licht in zich opnamen? Hoe voelde de cowboy zich in het westen van Amerika zich anderhalve eeuw geleden? Sloeg hij zijn kamp op? Sprokkelde hij hout om op het vuur zijn kostje te koken en daarna de koude nacht te verdrijven? Was dit een troostend beeld voor de stervende Franse soldaat in zijn loopgraaf? Beloofde deze laatste zonsondergang hem een nieuw leven? Na de ondergang breekt immers altijd een nieuwe morgen aan.
Daar sta ik aan de rand van het dorp. Thuis worden pannenkoeken gebakken. Over een kwartier zit ik aan tafel, samen met Natasja en de katjes. Nu kijk ik nog even naar de zonnebadende weg met bomen, akkers, weilanden een boerenbedrijf. Ik geniet van dit eenzame moment, maak een aantal foto's en dan wil ik plots weer naar huis. Wat fijn dat ik mijn fiets kan draaien en mij kan voegen bij het gezelschap aan de keukentafel. Ik glimlach en groet een meisje met pony.
Door: Maik Jansen.
