Laat je inspireren.
Vandaag was ik met de Lingeborgh in Amsterdam. Terwijl de hoofdstad zich opmaakte voor de wedstrijd Ajax-Tottenham Hotspur, liepen wij het Rijksmuseum binnen. Het was leuk om dat eens te doen met een rondleiding! Ik kijk telkens weer met ontzag naar de meesters van de gouden eeuw. Na een regenachtige lunch (koffie en een tosti), bezochten we ook het Stedelijk Museum waar we getrakteerd werden op modernere kunst. Natuurlijk had ik mijn camera bij me om het kort samen te vatten:
“‘DE STOOTTROEPER
MOEDIG IN DE STRIJD
EN MET BELEID
DEN VADERLAND GETROUWE.’ ”
Onlangs was ik voor de Maas en Waler met mijn camera op pad voor een portret van John Plamont bij het ereveld en monument van het Regiment Stoottroepen Prins Bernhard. Hier maakte ik o.a. deze twee foto’s. Ze inspireerden me tot het schrijven van het onderstaande blog, waarin ik kort heb beschreven welke betekenis het herdenken en het vieren op 4 en 5 mei voor mij heeft.
John Plamont bij het monument voor het regiment Stoottroepen
En voor de poort van de Stoottroeperskapel
Wanneer ik besef hoeveel mensen hun leven gaven in de strijd tegen onderdrukking, dan kan ik hen alleen met dankbaarheid herdenken. Maar ik vergeet onze veteranen niet. Ook zij dragen wonden die ze opliepen ter bescherming van vrede en veiligheid in Nederland en ver daarbuiten. Ik denk aan de geallieerden, de helden van het verzet en de stoottroepers die meevochten in de laatste maanden van de tweede wereldoorlog, maar ook aan alle militairen die daarna namens ons uitgezonden werden naar alle delen van de wereld. Ik heb respect voor hen die dienden.
Ik sta op 4 mei om 20.00 uur stil bij mijn vrijheid.
Wanneer ik stilsta bij de ellende die oorlog brengt en me realiseer dat ik dankbaar mag zijn voor de vrede, voel ik me verplicht deze ook vieren. Door het vieren van de vrijheid erkennen we immers haar waarde. We laten zien dat het ons niet onverschillig laat. Daarnaast vind ik het belangrijk dat deze boodschap wordt doorgegeven. In het dagelijkse leven ligt onderdrukking immers op de loer. In een groter nationaal en internationaal verband ook. De vrijheid om te zijn wie je bent en jezelf ook zodanig te uiten is een zwaar bevochten recht dat ook vandaag nog bewaakt én gevierd moet worden.
Hoe vier jij jouw vrijheid op 5 mei?
Original Portrait
Studioportret
Final Image
Added effects enhance the intended mood.
Een lastig dingetje in de studio is het geven van context in het beeld. Je kunt een mooie warme capuchon opzetten en een sjaal aandoen. De kouwelijke blik past bij de kleur van de ogen. Maar het ís niet koud in de studio. Sterker nog, de temperatuur is aangenaam en het model moet snel de warme kleding weer verwisselen voor iets luchtigs.
Gelukkig is er Photoshop. Daarmee is de sfeer verder op te bouwen. Hiervoor gebruikte ik een winters landschap dat ik met bevroren tenen maakte toen er daadwerkelijk sneeuw lag. Het werd door mij vervaagd en in de achtergrond gezet.
Op de voorgrond nog een sneeuweffect, de kleuren nog wat blauwer en kouder en klaar is Kees.
Fujifilm GFX50R & Fujinon GF 45mm F2.8 R WR. Belichting: 1/125 s @ f/11 ISO 200
Vandaag had ik in de studio gewerkt voor een zakelijke klant: het vrijstaand maken van personeelsportretten. Dat betekent dat de portretten digitaal worden uitgesneden uit de achtergrond. Een nauwkeurig werkje. De foto’s waren al op een eerder tijdstip in de studio in Dreumel geschoten met mijn Medium Format camera. De bestanden zijn daardoor behoorlijk groot (45MB), maar daardoor ook op zeer grote formaten af te drukken. Als bijkomend voordeel kun je in Photoshop erg ver “inzoomen” op je werk en zijn de portretten met een grote nauwkeurigheid vrijstaand te maken.
Op de heenweg had ik hem al gezien: een verdwaalde tulp stond in de wegberm. Even had ik de neiging om verderop te parkeren. Ik wilde er een foto van maken, maar omdat werk voor plezier gaat besloot ik door te rijden. Misschien had ik op de terugweg wel tijd om even te stoppen. En zo zat ik dus, toen ik aan het einde van de dag richting Horssen reed, op mijn hurken in het gras om deze compositie te maken. Fijn dat de lucht ook even mee wilde werken. De wolken verstrooien een gedempt licht over het landschap en versterken de dramatiek van deze verdwaalde tulp. Hopelijk vindt hij zijn bestemming nog.
Het was begonnen met regen in de morgen, vertelde de Drutense ondernemer en collega Stan van den Hurk, terwijl we aan de kop van de catwalk samen aan het kletsen geraakt waren. En wat een mooi weer was het nú. De zon scheen, hoewel er af en toe ook wel een wolkje voorbijdreef.
De muziek klonk en iedereen werd uitgenodigd om plaats te nemen. Het was warempel druk, in de Hogestraat te Druten! Jong en oud zaten en stonden samen lekker te keuvelen. Soms met jas, soms zonder. Het windje kan zo in maart af en toe nog wel even fris aanvoelen.
Er klonk applaus. De eerste modellen verschenen op de catwalk. Ik geef het je te doen, hoor. Best spannend om zo mooi mogelijk te lopen terwijl iedereen je aankijkt, op zo’n podium. De ondernemers van Druten mogen trots zijn op de dames en heren die dit wél gewoon doen. Top!
Het fotografeerde wel gemakkelijk zo, zonder flits en met lichte spullen. Op het moment dat ik dit schrijf worden de foto’s ingeladen in de computer. Misschien zullen er hier en daar wat schaduwrandjes onder de ogen verschijnen, denk ik, door de zon zo van boven. Nou en? De lente komt!
tip: reageer op Facebook met de namen van de deelnemers, zodat zij ook de foto’s kunnen zien.
