"Geen blog meer missen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!"
Go prone!
Slaperige koffie
Natasja en ik drinken koffie. Op de vlonder bij de vijver zitten we beschut tegen de zon die door de wilgentakken gefilterd wordt. Het is laat in de middag en de koffie komt als geroepen. Ik dut bijna in, terwijl Natasja praat over de tuin. Het is een mooie tuin. Door de cafeïne ben ik weer in staat mijn ogen te openen en met haar mee te kijken. Naar de peren en de appels die we dit jaar gaan oogsten, naar het groene gemaaide gras, naar de voorntjes die nu in de vijver verpozen en niet in de sloot achter het huis waar ik ze ving..... en dan zien we de kikker. Intussen ben ik bijna helemaal wakker en een creatief deel van mijn brein besluit dat het tijd is de groene "kikvorsch" op de gevoelige geheugenkaart te vereeuwigen.
Omweg
Die beslissing heeft nogal wat voeten in aarde. Want owee als je uit je luie stoel opstaat! Dan is het plons, kans verkeken. Heel langzaam verplaats ik mijn gewicht op mijn voeten, met de handen steunend op de leuningen kom ik voorzichtig in een gebukte houding en ik sluip met een grote boog om de vijver richting de achterdeur. Natasja begint te hopen dat het gaat lukken. Eenmaal binnen pak ik mijn toestel en zet er de Sigma APO DG EX 70-200 mm 2.8 MACRO HSM op. Die lens is lang, want anders passen al die letters er niet op! De bajonetsluiting klikt en ik ben alweer onderweg naar buiten, waar de grote omweg inclusief gebukte houding en sluipend voetenwerk in omgekeerde volgorde herhaald worden. Het komt goed, mensen, lees maar verder....
“Met minimale beweging en de lens steunend op de onderarm tuurt hij door de zoeker...”
Sluipschutter
Daar ligt hij. Na elke centimeter verplaatsing, wordt naar het doel getuurd in afwachting van een reactie. Wanneer deze uitblijft, kan hij het erop wagen en tijgert voorwaarts. Het wapen, een Nikon D7000, is geladen met twee SD-kaarten. De batterij voldoet. Langzaam kruipt de schutter binnen minimale schootsafstand zodat de lens niet meer scherpstellen wil en vervolgens trekt hij zich een paar centimeter terug. Piep! Een glimlach verschijnt, de camera heeft zijn doel gevonden en staat op scherp. Met minimale beweging en de lens steunend op de onderarm tuurt hij door de zoeker, ademt langzaam uit en drukt af. BAM! De door de Horssense bergen wegstervende echo wordt doorbroken door het volgende shot en het volgende. Het is het product van een te hoge dosis fantasie, of cafeïne. U mag het zeggen...
Frog on guard at the edge of the pond (the diagonal line). Exposure: 1/200 sec @ f/10 ISO 200, 200mm
De schutter verplaatst zich na elk shot een decimeter of wat naar de linker flank, tot 'plons' het salvo tot zijn einde komt. Target down. De kikker ligt in de vijver. BAM! Daar volgt het genadeshot. Missie volbracht. Er kan weer ademgehaald worden!
Frog in the pond reflecting beautiful colors of the flowers on the far bank. Exposure: 1/200 sec @ f/11 ISO 200, 200mm
Tip
Stop gaming, get creative! Jarenlang heb ik in de virtuele wereld heldendaden verricht, maar er was niemand die het iets interesseerde. Natuurlijk is het fun om computerspelletjes te spelen, I know, maar wat levert het op? Fotograferen is óók fun, of je ervoor betaald wordt of niet. Je maakt iets wat er nog niet was. Dat is belangrijk. Tijdens het gamen, blijf je meestal redelijk domme activiteiten herhalen die gewoon nutteloos zijn. Doe wat met je tijd! Trek jezelf uit de luie stoel, sluip met een omweg naar binnen en pak je camera. Schrijf er maar een blog over en verheug je op de reacties!
Door: Maik Jansen
p.s. No animals were hurt in this production, and no I don't ever shoot live rounds.
