Vergeelde vrijdag nr. 14

Terug in de tijd. Een foto uit het archief. Een herinnering op het netvlies. Op 'Vergeelde Vrijdag' komt een oude foto weer tot leven.

In dit geval "Polli Nation".

Bij ons in Horssen is het goed leven. De rust, het landelijke, de natuur: zij zijn hier volop aanwezig. Wanneer wij hier de straat uit lopen, staan we direct in de ruimte. In de weilanden lopen koeien, schapen, fazanten, katten en konijnen. Op de lange mast broedt een paartje ooievaars. Zij klepperen er ter begroeting luidruchtig op los, de kop met flexibele nek telkens naar achteren gooiend, waardoor de borstveren zo mooi uitsteken.

De tuin doet het ook niet gek. Er staan me daar een partij bloemen en planten! Hier zorgt Natasja voor. Hoewel ik de bioloog des huizes ben, is zij degene met de groene vingers. En van al dat moois genieten we. Wij hoeven niet op vakantie. We zitten in de tuin! En foto's maken kun je er ook. Bijvoorbeeld van de insecten die nectar en honing komen verzamelen. Zij zijn welkom! 

Hebben jullie ook alweer zin in de zomer?

View fullsize

En zo kunnen foto's zijn: ze roepen herinneringen op. Of ze vertellen een verhaal. Heb jij ook zo'n foto? Met herinneringen? Of met een verhaal?

Let me know...

p.s. Wil je volgende week weer een vergeelde vrijdag blog zien? Klik dan hieronder op 'Vind ik leuk'.

Like deze BLOG:

Like de Facebookpagina:

Laat hier je bericht achter:

Vergeelde vrijdag nr. 13

Terug in de tijd. Een foto uit het archief. Een herinnering op het netvlies. Op 'Vergeelde Vrijdag' komt een oude foto weer tot leven.

In dit geval "Jay-lo, Lay-lo en Jay-lo at the Win-do".

Een hele mond vol. Deze titel. Ik hem hem dan ook drie keer moeten typen om het goed te krijgen. Wat staat er nu eigenlijk? Let op. Ik leg het uit...

Jay-Lo is onze poes. Lay-lo is Engels en betekent niks anders dan 'lig laag' (wordt ook gebruikt in de betekenis 'luchtbed'). Het beschrijft de eerste foto, waar onze poes lekker lui op de rug van de bank ligt. De tweede foto is gemaakt op dezelfde bank, maar nu heb ik stijl gewisseld en ligt er veel nadruk op lichte tinten. De bank staat bij het raam, de window.

Fotografen zijn vaak blij met een raam, omdat het licht door het raam richting krijgt; het licht komt van voren, achteren of opzij. Er zijn vele mooie foto's gemaakt waarin het raam wordt weerspiegeld in de ogen. Waar geen raam is kan een fotograaf een raam maken door zijn flitser op een lichte muur te richten. Het licht weerkaatst van de muur, en hopla, je hebt gericht licht. Net als een raam. Hetzelfde gebeurt bij gebruik van een softbox. Je maakt een raam waar er geen is. 

View fullsize

Jay-lo, Lay-lo

Dit is mijn eerste foto die door Flickr toegevoegd werd aan de 'Explore' galerij. Een hele eer! Het leverde de foto 96 sterren op (favorieten). Kwaliteiten in deze foto zijn de selectieve focus (foto wordt vaag op voor- en achtergrond), de donkere achtergrond, de compositie (1/3 en leading lines) en het kleurcontrast bij de ogen. Overigens werd de blauwe kleur versterkt door het toevoegen van contrast in de nabewerking. Er is verder geen kleur aan toegevoegd. Door samenwerking van deze technieken, vormen de ogen een sterk ankerpunt in de afbeelding.

View fullsize

Jay-lo at the Win-do

Jay-lo kijkt door het raam en likt haar snuit. Daardoor vertelt dit beeld een verhaal. Het tafereeltje is minder intiem doordat de poes niet in de camera kijkt, maar juist daardoor kijken wij met haar mee, zonder zelf gezien te worden. Wat gaat er in dat koppie om? Zit er een vogel in de tuin? 

En zo kunnen foto's zijn: ze roepen herinneringen op. Of ze vertellen een verhaal. Heb jij ook zo'n foto? Met herinneringen? Of met een verhaal? Laat een berichtje achter.

Let me know...

p.s. Wil je volgende week weer een vergeelde vrijdag blog zien? Klik dan hieronder op beide Like buttons.

Like deze BLOG:

Like de Facebookpagina:

Laat hier je bericht achter:

Vergeelde vrijdag nr. 8

Terug in de tijd. Een foto uit het archief. Een herinnering op het netvlies. Op 'Vergeelde Vrijdag' komt een oude foto weer tot leven.

In dit geval "Ponygraphy".

Wél goed lezen, deze titel! Als je té snel leest, zouden er op freudiaanse wijze associaties kunnen ontstaan met een ander werkveld binnen de fotografie. Het gaat hier om een pony! Zo één met vier benen, een hals en hoofd, zoals we allemaal op de basisschool leerden. Paarden en pony's zijn edele dieren en hebben noch poten, noch een nek of een kop. Wél hebben ze een staart: een paardenstaart. In dit geval, zoals de Engelsen het zeggen; een ponytail.

Eigenzinnig

Engelsen zijn altijd een beetje eigenzinnig. Ze rijden links, kennen de Euro niet en eten friet met vis. Tip voor alle fotomodellen: vraag aan de overkant van de Noordzee niet of je je haar op een 'horsetail' zal doen. Zij associeren die term met een plantenfamilie in de afdeling van de sporenplanten! Na een paar ongemakkelijke ogenblikken zullen ze begrijpen dat je een 'ponytail' bedoelt. De fotograaf neemt een kwartiertje pauze zodat jij je normale huidskleur weer kunt aannemen. Tenzij een vuurrood hoofd de juiste bijdrage aan de mood in de shoot levert.

Verhaal

Een pony tale is wéér wat anders. Je zegt hetzelfde, maar je schrijft wat anders. In plaats van een staart heb je een verhaal geschreven. En verhalen krijgen soms weer een staartje. In goed Engels: this tale gets a little tail. Over eigenzinnige Engelsen gesproken....

Enneh, zorg dat je goed leest!

View fullsize

Pony tale?

En zo kunnen foto's zijn: ze roepen herinneringen op. Of ze vertellen een verhaal.

Heb jij ook zo'n foto? Met herinneringen? Of met een verhaal? Vertel! 

Let me know...

ps Het Liken op Facebook zowel als in de menubalk van de website wordt zeer gewaardeerd. Klik op 'vind ik leuk'!

Cat shoot

Kattenstudio

Vandaag wilde ik eens weten hoelang het duurde om de mobiele studio op te zetten en af te breken. En om het één en ander nog meer nut te geven, besloot ik mijn katten maar weer eens in te zetten als model.

Het leverde me de volgende plaatjes op:

En het opbouwen en afbreken van de mobiele studio? Dat duurde een halfuur.

Groetjes,

Maik

Near miss

Second best

Vaak heb je een doel voor ogen, wanneer je begint aan een fotoshoot. Je wilt een look. Het moet er zus en zo uitzien, met een bepaald gevoel of een boodschap. Daar denk je dan over na. Wat voor achtergrond werkt dan het beste? En belichting? Onder welke omstandigheden kan/wil ik werken? Welke lens leent zich hiervoor? En welke settings? Moet de sluitertijd hoog zijn om het aanwezig natuurlijke licht te blokkeren, of om bewegende objecten te bevriezen? Of juist laag? Ga ik natuurlijk licht mengen met flitslicht? Gebruik ik dan een gel? Wil ik groot of klein licht? Doet de lensopening ertoe? Of kan ik deze gebruiken voor het fine-tunen van de belichting? Waar zit de 'sweet spot'? Blabla blabla, teveel gelul in de ruimte. Ik weet het. Fotografen herkennen dit, voor de rest is het gezwam.

Waar het allemaal op neerkomt is dat je kritisch bent op wat je doet als fotograaf. En dat ben je ook achteraf, bij het editen. En dan vallen er dus foto's buiten de prijzen. Bijvoorbeeld omdat de compositie of het gevoel in een andere foto in de serie nét iets beter is. En zo kom je tot je beste resultaten.

Context

Maar wat nou als je zo'n foto uit zijn context haalt. Als je er niet bij nadenkt wat je doelen waren bij die shoot? En je kijkt nog eens terug? Dan kun je die foto een andere betekenis geven. Gewoon door hem apart te plaatsen. Buiten de context.

Dit is er een voorbeeld van. Het thema in de shoot was "muziek" en ik fotografeerde Jay-lo samen met mijn trompet. Toen ze er geen zin meer in had, ging ze erbij liggen. De trompet is buiten beeld en dus hoort deze foto niet thuis in de set.

Maar op zichzelf vind ik het een leuke plaat........

Wat vind jij?

Let me know!

View fullsize

Jay-lo zonder trompet